Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Πρώτη φορά στο σχολείο...



Πρώτη φορά στο σχολείο…
  Το παιδάκι μας μεγάλωσε. Έφτασε η ώρα να βρεθεί σε ένα οργανωμένο πλαίσιο με συνομήλικα παιδάκια, όπου θα αλληλεπιδράσει, θα διδαχτεί, θα διασκεδάσει, θα μιμηθεί, θα μάθει και γενικά θα ενεργήσει μόνο του, χωρίς να έχει κοντά του τη μαμά και τον μπαμπά του. Είναι όμως έτοιμο για κάτι τέτοιο; Θα τα καταφέρει; Μήπως βιώσει πολύ μεγάλο άγχος αποχωρισμού; Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που γεννιούνται σε ορισμένους γονείς λίγο πριν ξεκινήσει το παιδάκι τους ένα πρόγραμμα προσχολικής ηλικίας. Μπορεί η λογική τους να προστάζει να εμπιστευθούν έναν εκπαιδευτικό χώρο με παιδαγωγούς και ειδικούς της εκπαίδευσης, το συναίσθημά τους όμως διστάζει, λόγω της δικής τους απουσίας στο χώρο αυτό.   
  Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που είναι βέβαιοι για την ικανότητα του παιδιού τους να προσαρμοστεί, έστω και με κάποιες δυσκολίες, στη νέα κατάσταση της ζωής του. Αυτοί οι δεύτεροι έχουν για σύμμαχο τη σιγουριά τους και έτσι γρήγορα κι εύκολα ξεπερνούν τόσο εκείνοι όσο και το παιδάκι τους το άγχος του αποχωρισμού. Η ζυγαριά γι’αυτούς γέρνει προς την πλευρά της λογικής, καθώς τα οφέλη από τη σχολική ομάδα, τόσο σε συναισθηματικό-κοινωνικό όσο και σε γνωστικό επίπεδο, βαραίνουν έναντι κάθε ανασφάλειας, φόβου και δισταγμού.
  Τι γίνεται όμως με τη μερίδα των γονιών που ανησυχούν λίγο παραπάνω; Ποιος θα τους βοηθήσει να νιώσουν την απαιτούμενη σιγουριά ώστε να εμπιστευθούν «σε ξένους» το παιδί τους; Γιατί αν ο γονιός δεν είναι σίγουρος για την αλλαγή στη ζωή του παιδιού του, τότε και το παιδί θα δυσκολευτεί πολύ περισσότερο και θα βιώσει μεγάλο στρες, που θα του το έχει προκαλέσει και ο ανασφαλής γονιός. Πώς λοιπόν βοηθάμε -κυρίως- το γονιό να αποδεχτεί την ένταξη του παιδιού σε οργανωμένη ομάδα συνομηλίκων; Η απάντηση είναι μία: Εντάσσοντάς τον σε πρόγραμμα προσαρμογής στη σχολική ομάδα μαζί με το παίδί του.
  Σε ένα τέτοιο πρόγραμμα σε γενικές γραμμές οι γονείς ζουν από κοντά όσα ζει και το παιδί τους σε ένα σχολικό περιβάλλον. Προσέρχονται στο σχολικό χώρο μαζί με το παιδί τους, συμμετέχουν στα εργαστήρια, στο παιχνίδι και σε ό,τι διαδραματίζεται εκεί. Βεβαια, απαραίτητο είναι να σέβονται πάντα τις οδηγίες των παιδαγωγών και των συμβούλων εκπαίδευσης, προκειμένου να  βοηθηθούν και οι ίδιοι και τα παιδιά τους από την όλη διαδικασία. Τα προγράμματα προσαρμογής έχουν έντονο βιωματικό χαρακτήρα και επηρεάζονται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων, τα οποία επιβάλλεται να λαμβάνονται υπόψη. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι οι όποιες ιδιαιτερότητες των παιδιών ή των γονιών τους δε θα οριοθετούνται και δε θα γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί πνεύμα ομαδικότητας με σεβασμό τόσο στο άτομο όσο και στην ομάδα. Εξάλλου, όλα γίνονται για να μπορέσει το παιδάκι μας, αφήνοντας πίσω του την επιδίωξη της αποκλειστικότητας, να καλλιεργήσει τις κοινωνικές του αρετές και δεξιότητες.
  Ένα τέτοιο πρόγραμμα προσαρμογής, ξεκινάει αυτό το Μάη στο κέντρο παιδικών δραστηριοτήτων «Πυγολαμπίδα». Σεβόμενοι τις ανάγκες των γονιών και των παιδιών, δημιουργήσαμε ένα βιωματικό εργαστήρι στο οποίο γονείς και παιδιά θα ενταχθούν σε προσχολικές δραστηριότητες, με στόχο τη σταδιακή αποστασιοποίηση των γονιών και την αυτόνομη παραμονή των παιδιών. Το εργαστήρι θα πραγματοποιείται δύο φορές την εβδομάδα με δίωρη διάρκεια κάθε φορά και με μικρό αριθμό συμμετοχών. Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στα τηλέφωνα: 2114039129, 6976696306.
Καλή αρχή!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου