Όλοι λίγο πολύ, άλλοι ως γονείς, άλλοι ως θείοι, νονοί ή φίλοι, που θέλουμε να αγοράσουμε ένα δώρο σε κάποιο παιδάκι, έχουμε αναρωτηθεί "Και τώρα τι παίρνουμε;;;", για τον απλό λόγο ότι τα σημερινά παιδιά έχουν πάρα πολλά παιχνίδια και αδυνατούμε να σκεφτούμε τι τους λείπει ή τι θα τους τραβήξει το ενδιαφέρον. Μια νέα πρόταση από την Πυγολαμπίδα είναι τα "βαλιτσάκια της δημιουργίας". Πρόκειται για βαλιτσάκια θεματικά, που περιλαμβάνουν τα απαραίτητα για κάποια χειροτεχνία ή αλλη δημιουργική δραστηριότητα, ώστε τα παιδιά να απασχοληθούν με ευχαρίστηση και ταυτόχρονα να εξασκήσουν τη λεπτή κινητικοτήτα, τη συγκέντρωση, τη φαντασία, τη συνδυαστική σκέψη και άλλες δεξιότητες, ανάλογα με το βαλιτσάκι. Προορίζονται για παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας και περιλαμβάνουν αναλυτικές οδηγίες με εικόνες. Τα υλικά πληρούν τις προδιαγραφές ασφαλείας και η προετοιμασία των υλικών έχει γίνει από τα χεράκια της Κατερίνας Μαντζαβίνου με πολλή αγάπη για τους μικρούς δημιουργούς.
Για να παραγγείλει κάποιος τα βαλιτσάκια, μπορεί να στείλει ένα μήνυμα στη σελίδα της Πυγολαμπίδας στο Fb, όπου βρίσκεται και το κατάστημα της Πυγολαμπίδας ή να επικοινωνήσει στο 6976696306. Οι παραδόσεις στη Νέα Σμύρνη γίνονται χωρίς κόστος μεταφορικών. Ακολουθούν εικόνες απο το βαλιτσάκι του "Κρυμμένου θησαυρού" με κόστος 8 ευρώ.

Ακολουθεί το βαλιτσάκι "Ας κολλήσουμε" με κόστος 7 ευρώ.

Το βαλιτσάκι "Ας ζωγραφίσουμε" με κόστος 8 ευρώ.

Το βαλιτσάκι "Ζώα της φάρμας" με κόστος 7 ευρώ.

Το βαλιτσάκι "Πρωτομαγιά" με κόστος 7 ευρώ.

Για περαιτέρω διευκρινίσεις είμαστε στη διάθεσή σας στο 6976696306.

Αχ σοκολάτα...

Τα κόκκινα ξυλοπόδαρα.Eric Paybaret, εκδόσεις Αίσωπος.

Τι μπορείς να κάνεις με ένα πρόβλημα. Kobi Yamada, Εκδ. Λιβάνη

  Τώρα που πλησιάζει το Πάσχα μπορούμε να δημιουργήσουμε πασχαλινές χειροτεχνίες που θα στολίσουν το παιδικό δωμάτιο ή και το υπόλοιπο σπίτι. 

  Μια ωραία ιδέα που μπορεί να συνδυάσει πολλούς τρόπους δημιουργίας κι έκφασης είναι το στεφάνι από χαρτί. Χρειαζόμαστε ένα χαρτόνι, που θα είναι η βάση για το στεφάνι και μερικά χαρτιά πολύχρωμα ή λευκά που θα τα ζωγραφίσουμε εμείς με ποικίλους τρόπους. 

  Το χαρτόνι για τη βάση θα το δημιουργήσουμε σε στεφάνι πατώντας πάνω του ένα μεσαίο πιάτο ή καπάκι, που θα δώσει το πατρόν του μεγάλου, εξωτερικού κύκλου. Για το μικρό κύκλο θα χρησιμοποιήσουμε αντίστοιχα ένα μικρότερο πιάτο ή καπάκι. Κόβουμε τον εξωτερικό δίσκο που έχει σχηματιστεί κι έπειτα σχεδιάζουμε ένα αυγό στο χαρτόνι που περίσσεψε, για να το χρησιμοποιήσουμε ως πατρόν για τα αυγουλάκια που θα στολίσουν το στεφάνι μας. Σχεδιάζουμε με το πατρόν του αυγού πάνω στα χαρτιά μας πολλά όμοια αυγά (υπολογίστε περίπου πόσα θα χρειαστείτε τοποθετώντας το αυγό-πατρόν πάνω στο στεφάνι σας). Αν έχουμε χρωματιστά χαρτιά "πατρονάρουμε" πάνω σε αυτά. Διαφορετικά κάνουμε το ίδιο σε λευκό χαρτί και έπειτα τα κόβουμε με προσοχή. 

  Αφού τελειώσει η διαδικασία της χαρτοκοπτικής, ζωγραφίζουμε τα αυγά μας (αν πρόκειται για λευκά αυγά) και αποφασίζουμε πώς θα τα κολλήσουμε στο στεφάνι. Αφήστε τα παιδιά να επιλέξουν τον τρόπο ή βάζετε συνδυαστικά ένα εσείς ένα τα παιδιά. Μόλις το στεφάνι τελειώσει, κάντε του μια μικρή τρύπα στο πάνω μέρος και περάστε του μια κορδελίτσα. Στο μπροστινό μέρος του στεφανιού δέστε της σε φιόγκο και στο πίσω μέρος του αφήστε αρκετή κορδέλα ώστε να δένεται σε πόμολα πόρτας ή και σε κάποιο άλλο σημείο, όπου εσείς θέλετε.

  Καλά να περάσετε!

Πλαστελίνη από σπίτι....

  Η πλαστελίνη είναι ένα αγαπητό υλικό για όλες τις ηλικίες. Δίνει απεριόριστες δυνατότητες δημιουργίας, αποφόρτισης, κατασκευών και γενικά διασκέδασης. Ταυτόχρονα ενδυναμώνει τα δάχτυλα και ευνοεί τη συγκέντρωση αλλά και τη φαντασία. Όταν τα παιδάκια είναι μικρά, όπως είναι λογικό, φοβόμαστε ότι  μπορούν να βάλουν την πλαστελίνη στο στόμα, οπότε  κάποιοι είτε δε δίνουν στα παιδιά νωρίς πλαστελίνη είτε επιλέγουν φυτικές όπως αυτή της σόγιας. 

  Σήμερα θα προτείνουμε μια εύκολη συνταγή πλαστελίνης που μπορείτε να τη φτιάξετε με τα παιδιά, η οποία δεν απαιτεί δύσκολα υλικά ούτε θερμόμετρα και ηλεκτρονικές ζυγαριές για να κατασκευαστεί. Στην ουσία φτιάχνεται με υλικά που μπορεί να έχετε ήδη στην κουζίνα, διαφορετικά θα τα προμηθευτείτε εύκολα στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς.

  Τα υλικά μας για μια πλαστελίνη ίση με δύο μεγάλα κυπελάκια σαν αυτά της play doh είναι τα ακόλουθα: 

1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 κούπα νερό

1/3 της κούπας αλάτι ψιλό

1 κουταλία της σούπας σπορέλαιο

2 κουταλάκια του γλυκού κρεμόριο (σκόνη λευκού χρώματος που τη βρίσκουμε στο ράφι των μπαχαρικών)

χρώματα ζαχαροπλαστικής (αν θέλουμε να βάλουμε χρώμα στην πλαστελίνη)

 Σε μια κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά ανακατεύουμε όλα τα υλικά εκτός από το χρώμα ζαχαροπλαστικής. Επειδή τα υλικά δε χρειάζονται ειδικές ζυγίσεις και επεξεργασία, μπορείτε να βάλετε τα παιδιά να τα ρίξουν στην κατσαρόλα και να αρχίσουν να τα αναμειγνύουν. Αφήστε τα λοιπόν να συμμετέχουν και στην παρασκευή, κατά την προετοιμασία των υλικών αλλά και στην αρχή της ανάμειξής τους που τα υλικά είναι ακόμη αρκετά ρευστά και δε θα τα δυσκολέψουν. Στην αρχή έχει την υφή κρέμας και μετά αρχίζει να γίνεται σαν ζύμη. Όταν αυτή η ζύμη αρχίζει και ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας, τότε είναι έτοιμη. Στην ουσία, ισχύει ο κανόνας που αφορά και τις ζύμες της χειροτεχνίας, δεν πρέπει να κολλάει στα χέρια. Όταν λοιπόν είναι έτοιμη, αν θέλω να τη χρωματίσω όλη απλώς φοράω γάντια (γιατί το χρώμα ζαχαροπλαστικής δε φεύγει εύκολα) και στάζω στο μέσο της, όπου έχω σχηματίσει με το δάχτυλο μια λακκούβα, σταγόνες από το χρώμα ζαχαροπλαστικής. Όσο πιο πολλές σταγόνες ρίξω, τόσο πιο έντονο θα είναι το χρώμα της πλαστελίνης μας. Αν θέλω να έχω δύο διαφορετικά χρώματα, τότε χωρίζω την πλαστελίνη σε δύο μπαλίτσες, δημιουργώ λακκουβίτσες στο κέντρο τους και ρίχνω τα χρώματα. Εννοείται ότι αυτό το κάνω διαδοχικά, δηλαδή πρώτα τη μία και μετά την άλλη Μετά ζυμώνω με τα χέρια μου την πλαστελίνη ώστε να ομογενοποιηθεί με το χρώμα. Επειδή η πλαστελίνη μετά το στάδιο της κατσαρόλας θα ζυμωθεί με τα χέρια σας για να απορροφήσει το χρώμα, γι'αυτό μην ανησυχήσετε αν μόλις την κατεβάσετε από τη φωτιά έχει μέσα της σβωλαράκια από το αλεύρι. Αυτά θα σπάσουν με το ζύμωμα του χεριού.

  Όταν θέλουμε να φυλάξουμε την πλαστελίνη, επιλέγουμε ένα πλαστικό ή γύαλινο μπολ που να κλείνει καλά και την αποθηκεύουμε. Διατηρείται αρκετό καιρό αλλά πρέπει να μην την ξεχνάμε στον αέρα, γιατί όπως όλες οι μαλακές πλαστελίνες, ξεραίνεται και δεν μπορούμε να παίξουμε.

  Καλή τύχη στην παρασκευή της και καλά να περάσετε!

Ώρα για ζωγραφική.

   Μια ωραία δραστηριότητα και πολύ ωφέλιμη είναι η ζωγραφική με τέμπερες και νερομπογιές. Αν έχετε ήδη εξαντλήσει τον παραδοσιακό τρόπο ζωγραφικής, δηλαδή με πινέλα, τότε ήρθε η ώρα να δοκιμάσετε κάτι διαφορετικό και πιο... πρωτοποριακό. Ως εργαλείο ζωγραφικής επιλέξτε είτε ένα ματσάκι μπατονέτες, που θα τις δέσετε μεταξύ τους με ένα λαστιχάκι κουζίνας ή σκοινάκι, είτε ένα βουρτσάκι στρογγυλό στην άκρη του αν είναι δυνατόν, είτε ένα πιρούνι. Τα συγκεκριμένα αντικείμενα τα χρησιμοποιούμε, για αρχή τουλάχιστον, σε ξεχωριστά έργα μεταξύ τους κι όχι όλα μαζί. Χρειαζόμαστε επίσης ένα πλαστικό πιάτο, κατά  προτίμηση μιας χρήσης, στο οποίο θα βάλουμε τις τέμπερες που θα χρησιμοποιήσουμε. Απαραίτητα επίσης είναι ένα ποτήρι με νερό για να ξεπλένουμε το "εναλλακτικό πινέλο μας" στις αλλαγές χρωμάτων, χαρτιά για ζωγραφική και αρκετά υγρομάντιλα ή χαρτομάντιλα για να σκουπίζουμε τις σταγόνες που θα πετάγονται ή τα χέρια μας. Ας αρχίσουμε.

  Πρώτα σκεφτείτε θέματα για ζωγραφική και συζητήστε τις ιδέες σας με τα παιδιά. Αν δεν έχει γίνει ήδη αντιληπτό, ας επισημάνουμε εδώ ότι τη δραστηριότητα την κάνουμε κι εμείς με τα παιδιά.. Δηλαδή ζωγραφίζουμε μαζί τους. Δεν τους ετοιμάζουμε τα υλικά και τα αφήνουμε μόνα τους. Όχι γιατί δε θα τα καταφέρουν και μόνα τους αλλά γιατί θα περάσουμε όλοι καλύτερα αν το κάνουμε μαζί. Τα παιδιά θα χαρούν πολύ να ζωγραφίσετε μαζί τους και η χαρά τους είναι πολύ μεταδοτική, θα το δείτε.

  Μόλις αποφασίσουμε το θέμα, το οποίο μπορεί να σχετίζεται με την εποχή (π.χ. άνοιξη, λουδούδια, ήλιος, πεταλούδες κτλ). ή να σχετίζεται με αντικείμενα ενδιαφέροντος των παιδιών, τότε κάνουμε πρόβα σε ένα πρόχειρο χαρτί  για να δούμε πώς ζωγραφίζει το βουρτσάκι, το πιρούνι ή οι μπατονέτες, ανάλογα με το τι έχουμε επιλεξει. Ειδικά για τις μπατονέτες, καλό είναι να έχουμε ετοιμάσει από πριν δυο-τρία ματσάκια, γιατί το βαμβάκι στην άκρη τους συχνά διαλύεται άπο το πολύ ξέπλυμα στο νερό κατά την αλλαγή χρωμάτων. Τα υλικά αυτά επειδή προφανώς έχουν άλλη χρήση, μεταφέρουν την μπογιά στο χαρτί με διάφορους τρόπους ανάλογα με το πώς θα τα κρατήσουμε. Αν δηλαδή το σέρνουμε στο χαρτί, το βουρτσάκι θα σχηματίσει γραμμές. Αν το πατάμε και το σηκώνουμε, σαν να σφραγίζουμε, δημιουργεί κουκίδες.Όλοι οι τρόποι έχουν ενδιαφέρον και γι'αυτό πρώτα καλό θα ήταν να τους δούμε σε ένα πρόχειρο χαρτί, ώστε να ξέρουμε ποιους από αυτούς και πώς θα τους χρησιμοποιήσουμε. Επίσης είναι πολύ εντυπωσιακό το πώς αναμειγνύονται τα χρώματα όταν το ένα σύρεται πάνω στο άλλο. Πειραματιστείτε λοιπόν κι έπειτα δημιουργήστε.

  Θα έχει ενδιαφέρον να διαλέξετε ένα κοινό θέμα εσείς και τα παιδιά και να έχετε διαφορετικό εργαλείο χρωματισμού, ώστε να δείτε τη διαφορετική απόδοση λόγω των διαφορετικών εργαλείων. Ή μπορείτε να διαφοροποιηθείτε στα χρώματα και να κάνετε μετά συγκρίσεις των έργων. Εννοείται πώς οι συγκρίσεις αφορούν μόνο στο αισθητικό αποτέλεσμα κι όχι στην αξιολόγηση των έργων. Προφανώς και μπορείτε βέβαια να κινηθείτε με απόλυτη ελευθερία χωρίς να περιορίζεστε στο ποιος θα κάνει τι. Όλα έχουν να κάνουν με την έμπνευση και τη διάθεση της στιγμής, τόσο τη δική μας όσο και των παιδιών.

Καλά να περάσετε! 

Λεπτή κινητικότητα και .... κουζίνα.

  Μια δεξιότητα των παιδιών που μπορούμε εύκολα να υποστηρίξουμε στο σπίτι είναι αυτή της λεπτής κινητικότητας, της επιδεξιότητας δηλαδή των δαχτύλων. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ενδυναμώσει κανείς τα δάχτυλα των χεριών αλλά εδώ θα δούμε κάποιους λίγο πιο πρωτότυπους και κάπως αστείους, οι οποίοι πραγματοποιούνται με υλικά που έχουμε στο σπίτι και ίσως δεν είχαμε σκεφτεί ποτέ να χρησιμοποιήσουμε. Ας ξεκινήσουμε...

  Επιλέξτε μερικά ταπεράκια και  μπολ με καπάκι (όσο το δυνατόν διαφορετικού κλεισίματος) και αποθέστε τα πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Για τα πιο μικρά παιδάκια να έχετε στην αρχή το κάθε τάπερ με το σκέπασμά του από πάνω του, ενώ για τα μεγαλύτερα αφήστε τα ανακατωμένα, ώστε να βρουν μόνα τους το κατάλληλο σκέπασμα. Πάνω στο τραπέζι βάλτε κι ένα μπολ με ρύζι και ένα κουτάλι μέσα σε αυτό. Το έργο των παιδιών είναι, αφού βάλουν 1-2 κουταλιές ρύζι σε κάθε τάπερ, να τα κλείσουν σωστά, δοκιμάζοντας το καθένα αναποδογυρίζοντάς το μέσα σε ένα δίσκο, για να δουν αν θα πέσει ρύζι από μέσα. Αν πέσει ρύζι, τότε το κλείσιμό τους δεν έγινε σωστά και πρέπει να προσπαθήσουν πάλι. Για τα μεγαλύτερα παιδάκια (5+) επιλέξτε και μερικά τάπερ και σκληρό και δύσκολο κλείσιμο ακόμη και για σας, ώστε να χρειαστεί να επιμείνουν λίγο περισσότερο. Τονίστε τους ότι τα συγκεκριμένα δυσκολεύουν κι εσάς ακόμη και θα δείτε πόση χαρά και υπερηφάνεια θα έχουν μόλις τα καταφέρουν. Αν δεν τα καταφέρουν, δεν πειράζει. Τους έχουμε ήδη προετοιμάσει για το βαθμό δυσκολίας και δε θα απογοητευτούν. Αντίθετα, μάλλον θα τους μείνει απωθημένο και κάθε φορά που θα βλέπουν το συγκεκριμένο τάπερ στην κουζίνα θα προσπαθούν να το κλείσουν, ώσπου θα το καταφέρουν.

  Ένα άλλο παιχνίδι αφορά τα ζυμαρικά. Θα χρειαστούμε πένες, κοφτό μακαρονάκι και απλά σπαγγέτι. Τα ζυμαρικά τα δίνουμε ξεχωριστά στα παιδιά. Στόχος είναι να βάλουν τις πένες και το κοφτό μακαρονάκι μέσα στα σπαγγέτι, σαν να είναι τα ζυμαρικά με τρύπα χάντρες. Μπορούμε να δημιουργήσουμε κάποια πρότυπα δείχνοντας σειρές τοποθέτησης των ζυμαρικών με τρύπα. Π.χ.πένες εναλλάξ με μακαρονάκι κοφτό, δύο πένες-ένα μακαρονάκι, δύο μακαρονάκια-μία πένα, δύο πένες-δύο μακαρονάκια κοφτά και ούτω καθεξής. Επιλέξτε δυο τρία πρότυπα για αρχή κι έπειτα αφήστε τα παιδιά να δημιουργήσουν μόνα τους τα δικά τους σχέδια. Αν δείτε ότι τα καταφέρνουν εύκολα, βάλτε τους χρόνο, για να έχουν στόχο να κερδίσουν μέσα στο χρόνο που ορίσατε. Αν δυσκολεύονται, μη δημιουργήσετε καμία επιπλέον πίεση.

  Σε αυτήν τη δραστηριότητα χρειάζεται να είμαστε λίγο περισσότερο προσεκτικοί, γιατί θα δώσουμε στα παιδιά τον καθαριστή αγγουριού και καρότου.  Χρειαζόμαστε και μερικά αγγούρια και καρότα και ξεκινάμε. Στα παιδάκια κάτω των τριών, αν δεν έχουν γενικά μεγάλη αυτονομία στα χέρια να είστε επίμονοι στην αρχή κρατώντας τα χέρια τους στα δικά σας και ξεφλουδίζοντας, προκειμένου να αντιληφθούν το είδος της κίνησης του συγκεκριμένου εργαλείου. Τα μεγαλύτερα παιδάκια θα το καταλάβουν πιο εύκολα. Ξεκινήστε το ξεφλούδισμα πρώτα με το αγγούρι που είναι πιο μαλακό και μετά περάστε στο καρότο. Αν δεν υπάρχει στο σπίτι αγγούρι ή καρότο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικά πατάτα, κολοκύθι ή ό,τι άλλο μπορεί να έχετε που μπορεί να ξεφλουδιστεί.

  Μόλις τελειώνουν οι δουλειές της κουζίνας, έρχεται το καθάρισμα. Βάλτε τα παιδιά να πλύνουν τα σκεύη που χρησιμοποιήθηκαν αφού πρώτα τους εξασφαλίσετε ένα σταθερό υποπόδιο μπροστά στο νεροχύτη που θα τους δώσει το σωστό ύψος. Δείξτε τους όλη τη διαδικασία, χωρίς να περιμένετε ότι θα πλύνουν σαν να είναι επαγγελματίες. Τονίζουμε ότι πρέπει να μη μείνουν υπολείμματα σαπουνιού στα σκεύη, γιατί αλλιώς αυτά θα καταλήξουν στην ...κοιλιά μας. Εξάλλου, τα σκεύη που χρησιμοποιήθηκαν δεν έχουν ουσιαστικά λεκέδες σοβαρούς, οπότε τα παιδιά δε θα δυσκολευτούν στο σαπούνισμα. Το πλύσιμο, το ξέβγαλμα και η τοποθέτηση στο στεγνωτήρα αποτελούν όλα ασκήσεις ενδυνάμωσης των δαχτύλων καθώς περιλαμβάνουν λαβές. 

  Σε τέτοιες δραστηριότητες που στόχο έχουν να περάσουμε όμορφα και δημιουργικά το χρόνο μας μαθαίνοντας στα παιδιά και πρακτικά πράγματα, να  μην ξεχνιέστε και τα πιέζετε για το αποτέλεσμα ή το χρόνο που χρειάζονται. Η κουζίνα μπορεί να είναι για τους μεγάλους ένας χώρος με τον οποίο έχουν εξοικειωθεί και τα κάνουν όλα μηχανικά και γρήγορα αλλά για τα παιδιά συχνά είναι άβατο. Πολλοί γονείς δεν αφήνουν τα παιδιά να ασχοληθούν με ό,τι υπάρχει στην κουζίνα από φόβο μην τραυματιστούν ή μη λερώσουν κι έτσι τα παιδιά μένουν πίσω στις καθημερινές, πρακτικές δραστηριότητες αυτονομίας. Ξεκινήστε λοιπόν με απλές δραστηριότητες και σταδιακά προχωρήστε σε πιο δύσκολες όπως το να μάθουν να κόβουν, να σερβίρουν το γάλα τους, να φτιάχνουν ένα τοστ κτλ. Ρωτήστε τα παιδιά τι θα ήθελαν να προσπαθήσουν να μάθουν μέσα στην κουζίνα και μπορεί να σας κατευθύνουν κι εκείνα. Η δουλειά σας είναι, αφού τους δείξετε βήμα βήμα πώς κάνουμε κάτι, να τα διευκολύνετε τοποθετώντας τα αντικείμενα που πια θα χρησιμοποιούν και τα παιδιά σε θέσεις που να μπορούν να τα φτάνουν. Γιατί αν τα ποτήρια λόγου χάρη είναι τόσο ψηλά που δεν μπορούν να τα πιάσουν, τότε ή θα εφεύρουν επικίνδυνους τρόπους για να ανέβουν ή απλώς δε θα πιουν μόνα τους. Και δεν το θέλουμε αυτό.

  Καλά να περάσετε!

Βραδιές κινηματογράφου.

  Σίγουρα όλοι απολαμβάνουμε τα βράδια με ταινία, που χουχουλιάζουμε στον καναπέ με μια κουβέρτα που την τραβάμε από όλες τις πλευρές για να μας σκεπάζει όλους. Και βέβαια πιο πολύ το χαίρονται τα παιδιά, όταν  η ταινία είναι παιδική, γιατί μοιραζόμαστε μαζί τους κατί που αφορά εκείνα, οπότε μάς νιώθουν ακόμη πιο κοντά τους. Να ενδίδετε λοιπόν σε τέτοιες απολαύσεις γιατί είναι εύκολες (παιδικές ταινίες προβάλλει τακτικά και η συμβατική τηλεόραση), ανέξοδες και μάς δίνουν την ευκαιρία να περάσουμε όμορφα ακόμη κι αν είμαστε άρρωστοι ή χωρίς διάθεση για έξω. 

  Ακολουθούν κάποιες προτάσεις ώστε η βραδιά ταινίας να αποκτήσει ένα σκηνικό κινηματογράφου στο οποίο θα εμπλακούν τα παιδιά κυρίως, και όλη η δραστηριότητα θα πάρει άλλες διαστάσεις....

Ειδικότερα, σε κάθε κινηματογράφο υπάρχει το εκδοτήριο εισιτηρίων, ο ταξιθέτης και....το ποπ κορν (ή αν προτιμάτε τα πατατάκια και ό,τι άλλο τραβάει η όρεξή σας). Οπότε χρειαζόμαστε εισιτήρια και αυτόν που θα αναλάβει να τα εκδίδει. Ορίστε ποιος θα αναλάβει αυτόν το ρόλο. Βάλτε τα παιδιά να ζωγραφίσουν εισιτήρια για τον κινηματογράφο σας. Επιστρατεύστε και όποια παιδική σφραγίδα υπάρχει στο σπίτι για να σφραγίζουν τα εισιτήρια προς έκδοση. Όσο να πείτε, μια σφραγίδα προσδίδει επιπλέον κύρος....Αν δεν υπάρχει σφραγίδα, χρησιμοποιήστε ένα περφορατέρ και πείτε στον εκδότη εισιτηρίων να τρυπάει κάθε εισιτήριο που δίνει. Ορίστε κι ένα μέρος κοντά στον καναπέ, όπου θα στηθεί το εκδοτήριο και περάστε όλοι με τη σειρά  για να παραλάβετε το εισιτήριό σας.

  Επόμενος ρόλος είναι ο ταξιθέτης. Ορίστε ποιος θα έχει αυτόν το ρόλο και υποδείξτε του ότι οφείλει να καλησπερίζει τους θεατές, να ελέγχει τα εισιτήριά τους και να τους τοποθετεί στη σωστή θέση, αφού του επιδείξουν το εισιτήριό τους. Αν θέλουμε μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα επιπλέον παιχνίδι μέσα στη δραστηριότητα. Δηλαδή, κάθε εισιτήριο μπορεί να έχει επάνω ένα σχέδιο ή σύμβολο, το οποίο ίδιο θα το βάλουμε σε χαρτάκι και πάνω στις θέσεις που προβλέπονται για να κάτσουμε. Οπότε, ο ταξιθέτης θα κοιτάζει το εισιτήριο των θεατών, θα βλέπει τι σύμβολο υπάρχει στο εισιτήριο και θα το αναζητά στα καθίσματα. Χρειάζεται να βρει το ίδιο σύμβολο στο κάθισμα με αυτό που έχει το εισιτήριο του κάθε θεατή. Έτσι, μια επιπλέον δραστηριότητα οπτικής διάκρισης έχει προστεθεί, η οποία στα μικρότερα παιδιά δίνει μεγάλη χαρά. Όποιος θέλει να το πάει λίγο παραπέρα μπορεί πάνω στα εισιτήρια να γράψει μικρά αινίγματα ή γρίφους (εδώ μιλάμε για παιδιά δημοτικού ή και μεγαλύτερα) των οποίων οι απαντήσεις θα είναι στα καθίσματα. Οπότε ο ταξιθέτης πρέπει να καταλάβει το γρίφο για να βάλει το θεατή στη σωστή θέση. Σε τέτοιες περιπτώσεις που δυσκολεύουμε το ρόλο του ταξιθέτη, προκειμένου να έχουμε και κάποιο μαθησιακό στόχο, ο ένας από τους δυο γονείς είναι ο εκδότης εισιτηρίων (για να φτιάξει και τα εισιτήρια με σωστό τρόπο) και το παιδί είναι ο ταξιθέτης, για να εντοπίσει τη σωστή θέση ελέγχοντας τα εισιτήρια.

  Εννοείται ότι όλη η δραστηριότητα του κινηματογράφου θέλει την ενεργή συμμετοχή μας, προκειμένου να πάρουν και τα παιδία θάρρος να "παίξουν" το ρόλο τους. Δηλαδή, δώστε το παράδειγμα, σε όποιο ρόλο κι αν βρεθείτε, κι εκφραστείτε όπως θα κάνατε αν όντως ήσαστε στη θέση ενός εκδότη, ταξιθέτη, θεατή. Δημιουργήστε και αστεία περιστατικά παριστάνοντας έναν γκρινιάρη θεατή ή έναν παράξενο εκδότη κτλ. Δώστε στα  παιδιά λίγο υλικό και θα δείτε πώς θα πάρουν φόρα και θα δημιουργηθούν αστείες στιγμές για όλη την οικογένεια πριν ακόμη να δείτε την ταινία. Όσοι έχετε πολλή όρεξη, αλλάξτε λίγο και το συνηθισμένο κάλυμμα του καναπέ και της πολυθρόνας του σαλονιού στρώνοντας μια κουβέρτα ή ένα σεντόνι. Φτιάξτε σε ένα χαρτόνι και μια ταμπέλα με το όνομα του κινηματογράφου. Σκεφτείτε ένα όνομα για τον κινηματογράφο σας. Ας πέσουν πολλές ιδέες για το όνομα, άλλες αστείες, άλλες από αληθινούς κινηματογράφους κ.α. Όλα αυτά δίνουν πολλή χαρά στα παιδιά κυρίως γιατί θα τα δημιουργήσετε μαζί τους κι όχι για το ίδιο το αποτέλεσμα της δραστηριότητας.

  Τέλος, υπάρχει και ο ρόλος αυτού που θα είναι στην καντίνα του κινηματογράφου. Το καλύτερο σας το άφησα για το τέλος,ε;... Αν η οικογένεια είναι τριμελής, τότε το ρόλο αυτόν θα τον  παίξει κάποιος που ήδη έχει παίξει ένα ρόλο. Αν η οικογένεια είναι μεγαλύτερη, τότε το ρόλο θα τον πάρει ένα από τα μέλη της, όταν μοιραστούν οι ρόλοι στην αρχή. Χρειάζεται να έχουμε αποφασίσει από πριν τι θα φάμε και τι θα πιούμε κατά τη διάρκεια της ταινίας, ώστε ο "καντινιέρης" να ετοιμάσει το μαγαζί του. Επιστρατεύστε πλαστικά μπολάκια και πιάτα για να μπορεί να μοιράσει τα πατατάκια ή τα ποπ κορν, ώστε να σας τα σερβίρει, καθώς και πλαστικά ποτήρια για τα ποτά. Κάπου κοντά στο εκδοτήριο πρέπει να βρείτε ένα στέρεο μέρος για να στηθεί η καντίνα και πρέπει να περνάτε από εκεί, πριν αρχίσει η ταινία, για να παραγγείλετε αυτό που θέλετε. Ο καντινιέρης μπορεί να σας ενημερώσει για το αν θα υπάρξει διάλειμμά κατά το οποίο θα ανοίξει και πάλι η καντίνα για το κοινό.(Αυτό μπορεί να γίνεται για παράδειγμα κατά τη διάρκεια των διαφημίσεων ή σε διαλείμματα που θα ορίσουμε μόνοι μας).

  Μην ξεχνάτε ότι αν φτιάξετε μόνοι σας ποπ κορν από σπόρους καλαμποκιού σε μια κατσαρόλα με λίγο λάδι, τα παιδιά θα ευχαριστηθούν και την ίδια τη διαδικασία παρασκευής ποπ κορν. Έχει πολλή πλάκα ο θόρυβος που κάνει το καλαμπόκι όταν σκάει αλλά και η εικόνα του, αν η κατσαρόλα σας έχει γυάλινο καπάκι.

  Αυτά λοιπόν και καλά να περάσετε!!!

Ένας κρυμμένος θησαυρός.

  Μια δραστηριότητα που αρέσει στα περισσότερα παιδιά ανεξαρτήτως ηλικιών είναι ο κρυμμένος θησαυρός. Η προετοιμασία του δεν είναι τόσο δύσκολη όσο νομίζουμε και η πραγματοποίησή του έχει συνήθως εγγυημένη επιτυχία. Αν υπάρχουν παιδάκια που έχουν κατακτήσει την ανάγνωση τότε θα μπορούν τα ίδια να διαβάζουν τα χαρτάκια των βημάτων προς το θησαυρό.

  Πρώτη μας φροντίδα είναι να αποφασίσουμε ποιος θα είναι ο θησαυρός. Κάποιο γλύκισμα, κάποιο δωράκι που αγοράσατε για τα παιδιά, μια ταινία ή ό,τι άλλο θέλετε αρκούν. Το ιδανικό θα ήταν να μπορεί να τοποθητηθεί σε ένα κουτάκι και να μείνει εκεί ώσπου να το βρουν τα παιδιά. Αν πρόκειται βέβαια για κάτι που λιώνει ή κάτι που δε χωράει σε κουτί, τότε μέσα στο κουτί του θησαυρού μπορεί να υπάρχει ένα ακόμη χαρτάκι και να δίνει μια τελευταία οδηγία για το πού θα βρουν τα παιδιά το περιεχόμενο του θησαυρού.

  Στα παιχνίδια θησαυρού έχει πολλή σημασία να υπάρχει μεγάλη κινητικότητα και να δημιουργείται στα παιδιά ανυπομονησία για την ανακάλυψη του θησαυρού. Οπότε, μη βιάζετε το παιχνίδι ούτε να δίνετε αμέσως λύσεις σε όποια δυσκολία συναντούν τα παιδιά.

  Για να αρχίσουμε, φτιάχνουμε ένα χάρτη, που θα είναι και αυτός που υποτίθεται βρέθηκε ξαφνικά και μας δίνει το σύνθημα έναρξης του παιχνιδιού. Ο χάρτης έχει στο κάτω μέρος του ένα σημείο έναρξης και στο πάνω μέρος του ένα Χ όπου βρίσκεται ο θησαυρός. Αν μπορούμε εκεί ζωγραφίζουμε ένα σεντούκι. Το σημείο έναρξης με το σημείο τερματισμού ενώνονται με διακεκομμένες γραμμές αλλά με κυματοειδή σχηματισμό κι όχι με ευθεία γραμμή, για να αποδίδονται οι συνεχείς μετακινήσεις των παιδιών κατά την έρευνα. Ανάλογα με το πόσα χαρτάκια θα τοποθετήσουμε που θα μας κατευθύνουν προς το θησαυρό, απαριθμούμε πάνω στο χάρτη και τις ενδιάμεσες στάσεις. Αν θέλουμε, πάνω σε κάποιες στάσεις ορίζουμε και κάποιες μικρές δοκιμασίες για τα παιδιά. Κυρίως προς το τέλος θα ήταν καλύτερο αυτό, όταν η αγωνία τους έχει κορυφωθεί. Οι δοκιμασίες μπορεί να είναι πολύ απλές όπως: βρες τέσσερα αντικείμενα από χαρτί, κοίταξε κάτω από το κρεβάτι ή τον καναπέ και φέρε το πρώτο ξεχασμένο παιχνίδι που θα βρεις εκεί, βρες και φέρε τρία αντικείμενα πράσινα κτλ. Όρεξη να έχετε και μπορείτε να βρείτε πολλές δοκιμασίες ανάλογες με το ηλικιακό επίπεδο των παιδιών.

  Πάμε τώρα στα χαρτάκια που θα προχωράνε τα βήματα προς το θησαυρό. Αν έχετε τετράγωνα χαρτάκια σημειώσεων χρησιμοποιήστε τα, αλλιώς κόψτε μόνοι σας χαρτάκια μικρά, στα οποία θα περιγράφεται ένα αίνιγμα που θα οδηγεί σε μια θέση, όπου θα βρίσκεται το επόμενο χαρτάκι και ούτω καθεξής. Την οδηγία για το πρώτο χαρτάκι θα τη γράψετε πάνω στο χάρτη. (Αυτή θα είναι και η θέση 0 στο χάρτη.) Για παράδειγμα: Πήγαινε σε αυτό το αντικείμενο που μοιάζει με κάδρο αλλά όταν το κοιτάζεις βλέπεις μόνο τον εαυτό σου. Εννοούμε βέβαια τον καθρέφτη κι αφήνουμε τα παιδιά να ψάξουν όλους τους καθρέφτες του σπιτιού, μέχρι να βρουν αυτόν που θα έχει επάνω του το επόμενο χαρτάκι.(Ο καθρέφτης θα είναι στο χάρτη η θέση 1.)Αυτό μπορεί να λέει: Πήγαινε σε αυτά που διψούν αλλά δεν μπορούν να πιουν μόνα τους νερό. Εννοούμε τα λουλούδια. (Θα είναι η θέση 2 στο χάρτη). Τα παιδιά θα βγουν στο μπαλκόνι ή στην αυλή και θα ψάξουν στα λουλούδια για το χαρτάκι. Αυτό με τη σειρά του θα λέει: Πήγαινε σε αυτό που γυρίζει-γυρίζει και τα ρούχα ξεβρομίζει. Επιτρέψτε στο παιχνίδι και μερικές πίο "πικάντικες" εκφράσεις για να γελάσετε  με τα παιδιά. Παιχνίδι είναι εξάλλου. Εδώ εννούμε το πλυντήριο ρούχων (θέση 3 στο χάρτη) και τα παιδιά θα βρουν μέσα στον κάδο το επόμενο χαρτάκι. Αυτό θα γράφει: Είναι κρύο, παγωμένο, σαν με χιόνι στολισμένο. Εννούμε το ψυγείο (θέση 4 στο χάρτη). Εδώ μπορεί να ανέβει ο βαθμός δυσκολίας ανάλογα με το αν θα κολλήσετε το χαρτάκι μέσα ή έξω από το ψυγείο.Προσοχή μόνο σε ό,τι γυάλινο υπάρχει μέσα στο ψυγείο, ώστε να  μην έχουμε ατυχήματα. 

  Κάπως έτσι συνεχίζουμε με τα χαρτάκια προσπαθώντας να δίνεται η πληροφορία για το μέρος όπου θα ψάξουν τα παιδιά με ένα αίνιγμα. Δε χρειάζεται να γράφετε στίχους εκτός αν σας βγαίνουν αυθόρμητα. Προτιμήστε να βάζετε τα χαρτάκια σε μέρη που να χρειάζεται να ψάξουν λίγο τα παιδιά κι όχι οφθαλμοφανή. Ωραίες θέσεις είναι τα συρτάρια, όπου όμως θα δώσετε οδηγίες για το περιεχόμενό τους, τα ντουλάπια, κάποιο κάθισμα, βιβλιοθήκες κτλ. Να λέτε στο παιδί που θα κρατάει το χάρτη, να σβήνει κάθε φορά τη στάση την οποία περνάτε μόλις βρίσκετε το χαρτάκι, για να παρακολουθείτε πόσο κοντά είστε στο θησαυρό.Επίσης δεν ξεχνάμε ότι το χάρτη τον κοιτάζουμε μήπως και έχει και δοκιμασίες σε κάθε στάση.Σε αυτήν την περίπτωση τα παιδιά πρέπει να κάνουν και τη δοκιμασία για να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα.

  Αυτές είναι λοιπόν κάποιες γενικές οδηγίες για ένα κυνήγι θησαυρού στο σπίτι. Κάντε το με όρεξη και θα δείτε ότι τα παιδιά θα σας το ζητούν συνέχεια! Καλά να περάσετε!

Δημιουργική αξιοποίηση του μικρού κάστορα και της ηχούς.

  Το παραμύθι "Ο μικρός κάστορας και η ηχώ" είναι μια πολύ γλυκιά ιστορία για την ανάγκη της συντροφικότητας. Πριν αφηγηθείτε την ιστορία στα παιδιά, φροντίστε να βρείτε τις φωτογραφίες των ζώων που αναφέρονται στην ιστορία: ο κάστορας, η πάπια, η ενυδρίδα, η χελώνα. Αν βρείτε κι ένα μεγαλύτερο κάστορα (για το σοφό γέρο-κάστορα) ακόμη καλύτερα. Εκτυπώστε τις φωτογραφίες των ζώων που βρήκατε και φυλάξτε τις να τις δείξετε στα παιδιά την ώρα που θα διαβάζετε την ιστορία.

Περιληπτική απόδοση του παραμυθιού: Κάποτε σε μια όχθη ποταμού ζούσε μόνος του ένας κάστορας. Επειδή δεν άντεχε τη μοναξιά του μια μέρα άρχισε να κλαίει δυνατά. Και τότε από την απέναντι όχθη ακούστηκε άλλη μια φωνή να κλαίει, όπως κι εκείνος. Φώναξε στη φωνή που έκλαιγε "Γεια σου!" και του απάντησε "Γεια σου!" κι εκείνη. Τη ρώτησε "Γιατί κλαις;" και τον ρώτησε το ίδιο. Ο κάστορας απάντησε "Γιατί είμαι μόνος μου και χρειάζομαι ένα φίλο." και η φωνή απάντησε "Γιατί είμαι μόνος μου και χρειάζομαι ένα φίλο".Ο μικρός κάστορας δεν μπορούσε να πιστέψει ότι στην απέναντι όχθη ζούσε κάποιος που είχε ανάγκη ένα φίλο όπως κι ο ίδιος, γι'αυτό αποφάσισε να πάει να τον βρει και να γίνουν φίλοι.Κωπηλατώντας στη λίμνη συνάντησε μια πάπια μόνη της. Τη ρώτησε αν ήταν εκείνη που έκλαιγε και χρειαζόταν ένα φίλο. Του απάντησε ότι χρειάζεται ένα φίλο αλλά δεν ήταν εκείνη που έκλαιγε. Ο κάστορας της απάντησε ότι μπορούν να γίνουν φίλοι και να ψάξουν μαζί  για τη φωνή που έκλαιγε. Μετά συνάντησαν μια ενυδρίδα. Ο κάστορας τη ρώτησε αν εκείνη έκλαιγε και χρειαζόταν ένα φίλο. Η ενυδρίδα απάντησε ότι χρειαζόταν ένα φίλο αλλά δεν ήταν εκείνη που έκλαιγε. Της είπαν ότι θα γίνουν εκείνοι φίλοι της και την πήραν μαζί τους. Το ίδιο συνέβη και με τη χελώνα που συνάντησαν. Έτσι στη βάρκα βρέθηκαν ο κάστορας, η πάπια, η ενυδρίδα και η χελώνα. Όταν έφτασαν στην άλλη όχθη συνάντησαν ένα σοφό γέρο-κάστορα, που τους εξήγησε ότι η φωνή που ακούστηκε να κλαίει ήταν η ηχώ. Τους εξήγησε ότι η ηχώ βρίσκεται πάντα στην άλλη άκρη από αυτήν που βρισκόμαστε. Και είναι λυπημένη όταν είμαστε κι εμείς λυπημένοι και χαρούμενη όταν είμαστε κι εμείς χαρούμενοι.Ο κάστορας απογοητεύτηκε που δε θα μπορούσε να τη βρει και να γίνει φίλος της, γιατί ήταν κι εκείνος χωρίς φίλους, όπως ήταν κι εκείνη όταν έκλαιγε. Όμως τα υπόλοιπα ζωάκια της βάρκας του,του θύμισαν ότι είναι πια φίλοι του κι ότι δε θα ήταν πια μόνος του.Έτσι, ο κάστοράς μας άρχισε να γελά δυνατά και όλοι μαζί φώναξαν "Ζήτω!" κι από την απέναντι όχθη ακούστηκε η ηχώ χαρούμενη να φωνάζει "Ζήτω!".

Δραστηριότητες αξιοποίησης του παραμυθιού.

Παιχνίδι μνήμης: Ανακατέψτε τις κάρτες των ζώων της ιστορίας και ζητήστε από τα παιδιά να τις βάλουν με τη σειρά ανάλογα με το ποιο εμφανίστηκε πρώτο στην ιστορία. Έπειτα δημιουργήστε παραλλαγές, δημιουργώντας μόνοι σας συγκεκριμένες ακολουθίες που τις δείχνετε στα παιδιά και ανακατεύοντας τις κάρτες, τους ζητάτε να τις ανακαλέσουν όπως τις είχατες παρουσιάσει. Ζητήστε και στα παιδιά να σας βάλουν τις κάρτες των ζώων σε δική τους σειρά και έπειτα να τις βάλετε εσείς στη σωστή σειρά.

Προσπαθήστε με πλαστελίνη να αποδώσετε τη μορφή των ζώων της ιστορίας. Χρησιμοποιήστε και επιπλέον υλικά (όσπρια από την κουζίνα για παράδειγμα) προκειμένου να αποδώσετε καλύτερα και πιο αστεία τις φιγούρες. Ας πούμε, βάλτε δύο λευκά φασόλια για να φανούν τα μεγάλα δόντια του κάστορα. Οταν θα φτιάξετε την ενυδρίδα, βάλτε ρύζι επάνω στο σώμα της για να αποδοθεί το τρίχωμά της. Το ίδιο και με το καβούκι της χελώνας, μόνο που εδώ μπορείτε να πιέσετε φακές. Δε μας ενδιαφέρει τόσο να αποδοθούν τέλεια, όσο το να παίξουμε με τα παιδιά και να δουλέψουν τα χεράκια τους.

Όσα παιδάκια έχουν μεγαλύτερα αδερφάκια (για όσα δεν έχουν ας το κάνουν οι γονείς) προτείνετέ τους να αναζητήσουν πληροφορίες για τα συγκεκριμένα ζώα.

Το παιχνίδι της ηχούς: Προσπαθήστε να αποδώσετε την ηχώ επαναλαμβάνοντας ο ένας τα λόγια του άλλου χωρίς όμως να αλλοιώνεται ο τρόπος και το ύφος που τα είπε. Δοκιμάστε περίεργες φωνές και ήχους, διαφορετικά συναισθήματα κτλ. Το παιχνίδι μπορεί να συνδυαστεί με το παιχνίδι του καθρέφτη, όπου μιμούστε ο ένας τις κινήσεις του άλλου.

Καλά να περάσετε!

Υ.Γ. Το παραμύθι "Ο μικρός κάστορας και η ηχώ" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ρώσση και η συγγραφέας του είναι η Amy MacDonald. 

Δημιουργική αξιοποίηση του Τζακ και της φασολιάς.

  Ένα πολύ αγαπημένο παραμύθι των παιδιών είναι αυτό του Τζακ και της μαγικής του φασολιάς. Το παραμύθι αυτό ενδείκνυται για ποικιλιά δραστηριοτήτων. Ακολουθεί η περιληπτική απόδοση της ιστορίας, την οποία μπορείτε να εμπλουτίσετε, αν δεν έχετε το παραμύθι στο σπίτι.
  Μια φορά κι έναν καιρό, ο Τζακ ένα παιδάκι που ζούσε φτωχικά με τη μητέρα του, πήρε την αγελάδα τους για να την πουλήσει στην αγορά, επειδή δεν είχαν άλλα χρήματα για να αγοράσουν τα απαραίτητα για το σπίτι. Στο δρόμο ο Τζακ συνάντησε ένα χωρίκο ο οποίος του πρότεινε να ανταλλάξει την αγελάδα με μερικά μαγικά φασόλια. Ο Τζακ δέχτηκε και γύρισε στο σπίτι χαρούμενος. Η αντίδραση της  μητέρας του όμως δεν ήταν αυτή που περίμενε, καθώς η μητέρα του θεώρησε ότι είχαν κοροϊδέψει το γιο της κι έτσι πέταξε τα φασόλια έξω από το παράθυρο. Ο Τζακ έπεσε νωρίς για ύπνο εκείνο το βράδυ στεναχωρημένος. Το άλλο πρωί μια τεράστια φασολιά είχε φυτρώσει στην αυλή τους.Ο Τζακ τη σκαρφάλωσε και έφτασε μπροστά από ένα παλάτι. Μια νεράιδα τον περίμενε και του είπε ότι αυτό ήταν το παλάτι του κακού γίγαντα, ο οποίος έκλεβε τους καρπούς από τα χωράφια όλων των χωρικών,γι'αυτό και όλοι τους ήταν τόσο φτωχοί στο χωριό. Αν ο Τζακ ήταν γενναίος κι έβρισκε έναν τρόπο να τιμωρήσει τον κακό γίγαντα, θα έκανε πολύ καλό στο χωριό. Ο Τζακ με θάρρος χτύπησε την πόρτα του παλατιού και του άνοιξε η γυναίκα του γίγαντα. Την παρακάλεσε να του δώσει φαγητό κι εκείνη τον φρόντισε. Ξαφνικά ακούστηκαν τα βαριά βήματα του γίγαντα και η γυναίκα έκρυψε τον Τζακ στο φούρνο, για να μην κινδυνέψει από τον κακότροπο άντρα της. Ο γίγαντας οσμίστηκε ότι κάποιος άνθρωπος είχε ανέβει στο παλάτι του αλλά η γυναίκα του τον καθησύχασε και του σέρβιρε το μεσημεριανό του φαγητό. Αμέσως μετά της ζήτησε την κότα με τα χρυσά αυγά. Ο Τζακ παρακολουθούσε από το φούρνο και μόλις ο γίγαντας αποκοιμήθηκε, έκλεψε την κότα και κατέβηκε από τη φασολιά στο σπίτι του. Διηγήθηκε τα πάντα στη μητέρα του και μετά από καιρό επανέλαβε την ίδια διαδρομή. Ζήτησε και πάλι φιλοξενία στη γυναίκα του γίγαντα κι όταν ο γίγαντας εμφανίστηκε τον έκρυψε σε ένα καλάθι. Μετά το φαγητό του ο γίγαντας μέτρησε τις λίρες που είχε στο μεγάλο του σακί και τον πήρε ο ύπνος. Ο Τζακ και πάλι βγήκε από την κρυψώνα του και πήρε τις λίρες του γίγαντα. Όταν έφτασε στο χωριό, μοίρασε όπως είχε κάνει και με τα αυγά, τις λίρες στους συχωριανούς του. Την τελευταία φορά που ανέβηκε στο παλάτι του γίγαντα ο Τζακ κι αφού τα πράγματα έγιναν λίγο πολύ όπως πριν, μετά το μεσημεριανό ο γίγαντας θαύμασε τη μαγική του άρπα, που έπαιζε μόνη της μουσική. Αποκοιμήθηκε, ο Τζακ εμφανίστηκε, την άρπαξε κι έτρεξε να φύγει κατεβαίνοντας τη φασολιά. Ο γίγαντας όμως ξύπνησε και άρχισε να τον ακολουθεί. Ευτυχώς ο Τζακ ήταν πολύ γρήγορος και φτάνοντας προς τα κάτω, φώναξε στη μητέρα του να του ετοιμάσει το τσεκούρι με το οποίο έκοψε τη φασολιά. Έτσι, ο γίγαντας γκρεμίστηκε και το χωριό σώθηκε μια για πάντα από τον κακό γίγαντα.
  Προετοιμασία για τις δραστηριότητες:
Θα χρειαστούμε αρκετά φασόλια λευκά, ένα υφασμάτινο μαντήλι, μαρκαδόρους, νερομπογιές, κόλλα και χαρτιά.
Θα τυλίξουμε μερικά φασόλια μέσα στο μαντήλι και  όταν θα αναφερθούμε στο χωρικό που έδωσε στον Τζακ τα φασόλια θα τα εμφανίσουμε στα παιδιά. Θα ανοίξουν μόνα τους το μαντήλι να τα δούν.

Δραματοποίηση σκηνών: Σκηνές που ενδείκνυνται για δραματοποίηση είναι αυτή που ο Τζακ σκαρφαλώνει τη φασολιά. Μπορείτε να παροτρύνετε τα παιδιά να ξεκινήσουν από το πάτωμα και να σκαρφαλώσουν πχ στον καναπέ του σαλονιού ή όπου αλλού θεωρείτε ότι θα είναι ασφαλές στο σπίτι σας. Επίσης, ζητήστε από τα παιδιά να παραστήσουν τη σκηνή όπου έρχεται ο γίγαντας με τα βαριά του βήματα. Σύρτε τα πόδια σας μαζί τους και περπατήστε αργά, για να σας μιμηθούν. Μετά συμφωνήστε με τα παιδιά ότι θα παραστήσετε το γίγαντα κι εκείνα θα γίνουν ο Τζακ που θα κρύβεται. Όσο θα "κοιμάστε" εκείνα θα προσπαθούν να σας πλησιάσουν και να πάρουν το πολύτιμο αντικείμενο που σας ανήκει. (Διαλέξτε κάτι που θα αντικαθιστά την κότα με τα χρυσά αυγά κτλ.). Εσείς θα ροχαλίζετε δυνατά κι εκείνα θα βγαίνουν από την κρυψώνα τους για να σας πλησιάσουν. Εσείς όμως θα κάνετε κάποιες κινήσεις σαν να ξυπνάτε και θα τρέχουν πίσω στην κρυψώνα τους. Επαναλάβετε τη σκηνή δυο-τρεις φορές, ώσπου θα τα αφήσετε να σας πάρουν το πολύτιμο αντικείμενο και να φύγουν.

Είναι πιθανό τα παιδιά να σας ζητήσουν να δραματοποιήσουν (δηλαδή να αναπαραστήσουν) κι άλλες σκηνές του παραμυθιού και να αλλάξετε ρόλους. Δεχτείτε το και παροτρύνετέ τα να το κάνουν με όποιο τρόπο φαντάζονται την ιστορία.

Χειροτεχνίες-κατασκευές: Σε ένα φύλλο χαρτί σχεδιάστε ένα δέντρο με κορμό, κλαδιά και φύλλωμα, όπως περίπου φαντάζεστε τη μαγική φασολιά. Όταν το σχεδιάζετε εσείς για τα μικρότερα παιδιά, ζητήστε τη γνώμη τους για το πόσο μεγάλος θα γίνει ο κορμός, τα κλαδιά κτλ. Μετά ζητήστε από τα παιδιά να το ζωγραφίσουν. Τέλος, δώστε τους την κόλλα και πείτε τους να κολλήσουν φασόλια πάνω στη φασολιά που μόλις ζωγράφισαν.

Εναλλακτικά, γράψτε σε ένα χαρτί με μεγάλα κεφαλαία κατά προτίμηση γράμματα το όνομα του παιδιού και ζητήστε του να βάλει κόλλα πάνω στο κάθε γράμμα και από πάνω να τοποθετήσει τα φασόλια. Μόλις κολλήσουν καλά, μπορεί με τις νερομπογιές να ζωγραφίσει τα φασόλια με χρώματα της αρεσκείας του.

Σε ένα κυπελλάκι από γιαούρτι, αν έχουμε πήλινο ακόμη καλύτερα, βάζουμε ένα βαμβάκι που το έχουμε βρέξει και από πάνω του μερικά φασόλια. Τα σκεπάζουμε με ένα άλλο βαμβάκι και τα παρακολουθούμε καθημερινά αγγίζοντας το βρεγμένο βαμβάκι, για να δούμε αν χρειάζονται νεράκι. Μόλις σκάσει βλασταράκι στα φασολάκια, ξεσκεπάζουμε και παρακολουθούμε και πάλι καθημερινά την ανάγκη για πότισμα.

Θυμηθείτε να αξιοποιήσετε και τις προτάσεις από τη χτεσινή ανάρτηση, γιατί μπορεί να σας φανούν χρήσιμες και να δημουργήσετε επιπλέον δραστηριότητες.

Καλά να περάσετε!

  

Δημιουργικές αφηγήσεις με τα παιδιά.

  Μερικές φορές το να διαβάσουμε απλώς ένα παραμύθι στα παιδιά δεν τους αρκεί. Η ίδια η ιστορία του παραμυθιού μπορεί να τους έχει γεννήσει σκέψεις, προσδοκίες, ιδέες και γενικά να έχει κινητοποιήσει τη φαντασία τους, πράγμα που θα ήταν άδικο να το αγνοήσουμε, αφού αυτός είναι και ένας από τους στόχους των παραμυθιών. Σε αυτήν την ανάρτηση λοιπόν θα δώσουμε κάποιες ιδέες για το πώς μπορούμε να επεκτείνουμε δημιουργικά τη δραστηριότητα του παραμυθιού, ώστε να αφήσουμε την παιδική φαντασία ελεύθερη. 

  Αρχικά, πριν την αφήγηση της ιστορίας, χρειάζεται μια προεργασία από την πλευρά του ενηλίκου. Για παράδειγμα, αν έχουμε το παραμύθι και μπορούμε να το διαβάσουμε από εκεί απευθείας, τότε τα πράγματα είναι εύκολα, καθώς το παιδί θα βλέπει τις εικόνες την ώρα της ανάγνωσης. Μπορεί όμως να γνωρίζετε μια ιστορία που τη θεωρείτε όμορφη να την ακούσουν τα παιδιά, έστω και με τα δικά σας λόγια. Σε αυτήν την περίπτωση μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την τεχνολογία για να "ντύσετε" με κάποιες εικόνες την ιστορία που θα αφηγηθείτε.Ψάξτε δηλαδή εικόνες στο διαδίκτυο και εκτυπώστε τις. Αν μάλιστα βρείτε και κάποιες από αυτές άχρωμες, τότε αμέσως έχετε δημιουργήσει και την πρώτη δραστηριότητα μετά την αφήγηση: το γέμισμα με χρώμα των εικόνων του παραμυθιού. Στη συνέχεια, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί να βάλει τις εικόνες σε μια χρονολογική σειρά, ώστε να δημιουργήσει το δικό του βιβλίο για το παραμύθι. Ανοίξτε στην άκρη των φύλλων τρυπίτσες με ένα περφορατέρ (ή και προσεκτικά με ένα ψαλίδι), περάστε ένα ωραίο κορδελάκι ή σπάγγο (πάντα υπάρχουν μπόλικα σκοινάκια σε κάποιο κουτί ή συρτάρι από αμπαλάζ δώρων), βάλτε το παιδί να ετοιμάσει κι ένα εξώφυλλο για το παραμύθι (αν δεν ξέρει να γράφει, γράψτε εσείς τον τίτλο) κι έτσι έχει έτοιμο το δικό του εικονογραφημένο παραμύθι. Το ίδιο αλλά χωρίς όλη τη ζωγραφική μπορεί να γίνει κι αν οι εικόνες που βρήκατε ήταν ήδη έγχρωμες. Το παιδί θα τις βάλει στη σειρά, θα φτιάξει το εξώφυλλο κι έτσι πάλι θα έχει το βιβλιαράκι του.Με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί να το αφηγηθεί και το ίδιο στους αγαπημένους του γιατί σίγουρα η εμπλοκή του θα το έχει βοηθήσει να θυμάται καλύτερα την ιστορία. Αλλά κι αν την πει διαφορετικά από την πρωτότυπη δεν έχει πολλή σημασία, αφού είπαμε η παιδική φαντασία αφήνεται ελεύθερη....

  Γενικά είναι προτιμότερο να έχουμε διαβάσει προηγουμένως μόνοι μας την ιστορία που θα επεξεργαστούμε με τα παιδιά. Αυτό μάς δίνει το χρόνο να προετοιμάσουμε καλύτερα τις δραστηριότητες που θα ακολουθήσουν, αν και τα παιδιά μπορεί να προτείνουν και μόνα τους είτε κατά τη διάρκεια είτε με το τέλος του παραμυθιού κάποια δραστηριότητα. Συχνά στα παιδιά αρέσει να έχουν μπροστά τους κάποια από τα αντικείμενα της ιστορίας. Οπότε, προσπαθήστε να βρείτε κάποια από αυτά και να τα εμφανίζετε κατά τη διάρκεια της αφήγησης. Μπορείτε να έχετε σημειώσει σε μια μικρή λίστα κάποια από τα αντικείμενα της ιστορίας που ξέρετε ότι υπάρχουν στο σπίτι και πριν την ανάγνωση να κάνετε ένα παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού. Να αναζητήσετε δηλαδή με τα παιδιά τα αντικείμενα αυτά και μόλις τα συγκεντρώσετε, ο θησαυρός θα είναι το παραμύθι που θα διαβάσετε. Επίσης, μπορείτε να τροποποιήσετε μαζί με τα παιδιά κάποια από τα αντικείμενα που έχετε μπροστά σας με σκοπό να τα κάνετε να μοιάσουν πιο πολύ με αυτά της ιστορίας που διαβάζετε. Χρησιμοποιήστε για αυτό το σκοπό μαντήλια, χρώματα, κορδέλες, πολύχρωμα χαρτιά,κόλλες και ό,τι άλλο νομίζετε ότι θα χρειαστείτε. Προσέξτε! Τα παιδιά παρασύρονται πολύ με αυτές τις διαδικασίες και δε θα είναι εύκολο να τους αρνηθείτε να ζωγραφίσουν με μαρκαδόρο πάνω σε ένα αγαπημένο σας καπέλο. Για το λόγο αυτό, επιλέξτε πολύ προσεκτικά ποια αντικείμενα θα επιλέξετε να εκθέσετε καθώς και με τι υλικά θα τα επεξεργαστείτε. 

  Κατά τη διάρκεια της αφήγησης βάλτε τα παιδία να παίξουν σκηνές της ιστορίας δίνοντάς τους εσείς το παράδειγμα. Μιμηθείτε ήχους, κινήσεις, γκριμάτσες και ό,τι άλλο φαντάζεστε ότι θα συνέβαινε αν η ιστορία ζωντάνευε. Φτιάξτε ένα μικρό σκηνικό, όπου είναι εφικτό. Μόλις η ιστορία τελειώσει συζητήστε μαζί τους το τέλος. Αν τους άρεσε ή όχι κι αν θα είχαν να προτείνουν ένα διαφορετικό. Κινητοποιήστε τα προτείνοντας εσείς πρώτοι ένα διαφορετικό τέλος, γιατί τα παιδιά συχνά έχουν πολλά να πουν αλλά περιμένουν κάποιος άλλος να κάνει την αρχή.

  Ανάλογα με το περιεχόμενο της ιστορίας, προετοιμάστε μια χειροτεχνία είτε με πλαστελίνη ή αλατοζύμη, είτε με υλικά κολάζ είτε με χρώματα. Αν δεν έχετε καταφέρει να σκεφτείτε κάτι μόνοι σας, ζητήστε στα παιδιά να  προτείνουν κάτι για να φτιάξετε μαζί. Δείξτε τους τι υλικά διαθέτετε και τονίστε τους ότι θα θέλατε να σας βοηθήσουν να φτιάξετε κάτι για την ιστορία αλλά δεν μπορείτε να σκεφτείτε τι και θα δείτε ότι μπορεί να σας εκπλήξουν με τη δημιουργικότητα και την ευρηματικότητά τους. Μην ξεχνάτε ότι σημασία δεν έχει το αισθητικό αποτέλεσμα αλλά το να εργαστούμε μαζί τους δημιουργικά και να περάσουμε όμορφα.

  Μπορείτε, αν δείτε ότι αυτές οι δημιουργικές αφηγήσεις αρέσουν στα παιδιά και αρχίζουν να γίνονται από τις αγαπημένες σας συνήθειες, να φτιάξετε το δικό σας "κουτί των παραμυθιών" κι εκεί να βάζετε ό,τι φτιάχνετε με αφορμή τις ιστορίες σας. Θα είναι πολύ όμορφο, όταν το κουτί αρχίζει να γεμίζει, να κοιτάτε τις δημιουργίες σας και να θυμάστε τις ιστορίες από όπου προέκυψαν. Και από αυτό ακόμη μπορεί να προκύψει κάτι καινούριο. Μπορεί τα παιδιά, σε δεύτερο πια χρόνο, να σας προτείνουν μια παραλλαγή ή μια άλλη χειροτεχνία με αφορμή την ίδια ιστορία. Όπως και να'χει, το "κουτί των παραμυθιών" θα προφυλάξει τις δημιουργίες σας με τα παιδιά, ενώ θα σας δώσει την ευκαιρία να δημιουργήσετε για μια ακόμη φορά στολίζοντας το ίδιο το κουτί, που μπορεί να είναι απλώς ένα χαρτόκουτο.Βάλτε ποικιλία στο στόλισμά σας και προτιμήστε κάτι διαφορετικό για την κάθε πλευρά του: στη μία βάλτε κηρομπογιές, στην άλλη κολλήστε χαρτάκια, στην άλλη αυτοκόλλητα, στην άλλη μαρκαδόρους κτλ.

  Σε επόμενες αναρτήσεις θα ακολουθήσουν και ιστορίες με προτεινόμενες δραστηριότητες. Είτε είναι παραμύθια που τα έχετε στο  σπίτι είτε όχι, αν αφιερώσετε λίγο χρόνο για να τα προετοιμάσετε, θα δείτε ότι θα περάσετε πολύ όμορφα με τα παιδιά και σταδιακά θα μπορείτε μόνοι σας, να δίνετε δημιουργικές προεκτάσεις σχεδόν σε κάθε ιστορία που θα αφηγείστε στα παιδιά. Καλή διασκέδαση λοιπόν!